II edycja Nagrody Literackiej m. st. Warszawy

Nagrodę Literacką m. st. Warszawy przyznano po raz pierwszy w 1926 roku, a jej pierwszym laureatem został Władysław Mickiewicz, publicysta, tłumacz i wydawca, najstarszy syn Adama Mickiewicza. Przyznawana regularnie co roku nagroda cieszyła się dużym prestiżem, rosnącym z latami dzięki pozycji jaką w literaturze zajmowali jej kolejni laureaci. Byli to między innymi Wacław Sieroszewski, Kazimierz Przerwa - Tetmajer, Wacław Berent, Tadeusz Boy - Żeleński, Pola Gojawiczyńska i Maria Kuncewiczowa oraz Leopold Staff, ostatni laureat przed wojną (1938).

Po wojnie warszawska nagroda literacka przyznawana była pisarzom i publicystom nieregularnie i pod różnymi nazwami. Pierwszym laureatem był w 1948 roku Kazimierz Brandys, ostatnimi zaś, w roku 1980, Miron Białoszewski i Jerzy Waldorff, w roku 1980. W międzyczasie, nagrodą wyróżniono między innymi Władysława Broniewskiego, Stefana „Wiecha" Wiecheckiego, Hannę Januszewską, Juliusza Wiktora Gomulickiego, Ernesta Brylla, Jerzego Stefana Stawińskiego i innych.

28 sierpnia 2008 roku Rada Miasta Stołecznego Warszawy przyjęła uchwałę reaktywującą Nagrodę Literacką m. st. Warszawy. Zgodnie z regulaminem nagroda przyznawana jest corocznie warszawskiemu twórcy (za całokształt twórczości literackiej) oraz autorom książek wydanych w okresie od 1 lipca roku poprzedzającego wręczenie, do 30 czerwca roku wręczania nagrody, w kategoriach: literatura piękna, literatura dla dzieci i młodzieży, edycja warszawska.

Nagrody przyznaje jury wybrane na okres trzech lat w składzie: prof. Andrzej Z. Makowiecki (przewodniczący) oraz Tomasz Burek, Tomasz Burek (sekretarz), Grzegorz Leszczyński, Andrzej S. Kowalczyk, Marek Wawrzkiewicz i Tomasz Wroczyński.

Laureatami pierwszej edycji nagrody zostali Tadeusz Konwicki (za „wszystko co stworzył o Warszawie, dla Warszawy i w Warszawie"), Julia Hartwig (za tom „Poezje wybrane. Selected Poems", pierwsze polsko-angielskie wydanie wierszy jednej z największych współczesnych poetek polskich, Wydawnictwo Literackie 2008), Joanna Kulmowa (za tom „Kulmowa dzieciom" Poznańska Oficyna Wydawnicza G&P 2007) oraz Tomasz Pawłowski i Jarosław Zieliński za książkę „Żoliborz. Przewodnik historyczny", wydaną z inicjatywy Rady Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy przez wydawnictwo Rosner i Wspólnicy.