Igrzyska śmierci: Kosogłos. Część 1 (The Hunger Games: Mockingjay Part 1)

Instytucja igrzysk i umowny ład w Panem przeszły do historii. Po tym, jak Katniss (Jennifer Lawrence) dosłownie rozsadziła arenę jubileuszowych zawodów, w kraju wybuchła rewolucja, a trybutka, której nadano przydomek Kosogłosa, stała się jej twarzą. W podziemiach Dystryktu 13. (według władz zniszczonego po poprzedniej rebelii) trwają przygotowania do ofensywy, kieruje nimi samozwańcza prezydent Alma Coin (). Katniss zostaje wciągnięta w machinę propagandową, na życzenie Plutarcha ( w ostatniej roli) bierze udział w nagraniach spotów wzywających do walki. Z marnym skutkiem, bo głowę zaprząta jej los Peety (Josh Hutcherson), uwięzionego przez władze w Kapitolu. Dopiero wizyta w rodzinnym Dystrykcie 12., teraz zrównanym z ziemią, ostatecznie skłania ją do założenia kostiumu osławionego Kosogłosa.

O ile domeną w była walka na arenie i wizja zamknięcia w śmiertelnej pułapce, to "Kosogłos" staje się niemal thrillerem politycznym. Owszem, twórcy nie oszczędzali brutalnych szczegółów rewolty, ale kluczowe stają się pojedynki na słowa i manipulacyjne zagrywki. W klaustrofobicznych wnętrzach Dystryktu 13. (wyglądem przypominającego sowieckie bunkry) toczy się pośrednia konfrontacja z prezydentem Snowem. Lawrence sugestywnie pokazuje, że Katniss dusi się w nowej roli, dopiero udział w walkach na terenach powstańczych budzi ją z otępienia. Moore i Hoffman stworzyli równie wyraziste kreacje błyskotliwych, lecz nie do końca godnych zaufania liderów buntu. Za to z rolą kompletnie nie radzi sobie Hutcherson - sceny z Peetą po praniu mózgu są tragikomiczne. Nawet zazwyczaj niezawodna Natalie Dormer (Cresseida) prezentuje się nijako, mimo efektownej fryzury i tatuaży.

Francis Lawrence popełnił błąd, rozdzielając finał sagi na dwa filmy. Fabułę można by bez trudu zmieścić w jednym obrazie, zamiast skazywać widza na zwiedzanie bunkrów. "Kosogłos" broni się dzięki charyzmie głównej bohaterki, intrydze politycznej (bagatelizowanej w ekranizacjach podobnych powieści) i hipnotycznemu soudtrackowi autorstwa Lorde. Szkoda, że na najbardziej elektryzujące wątki trzeba będzie czekać do przyszłorocznego finału rozgrywek.