08-10-2020
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Tegorocznego Nobla w dziedzinie literatury przyznano Louise Glück „za jej niepowtarzalny poetycki głos, który swym surowym pięknem czyni jednostkowe istnienie uniwersalnym".
Amerykańska poetka Louise Glück urodziła się w 1943 roku w Nowym Jorku. Zajmuje się nie tylko twórczością, jest też profesorem języka angielskiego na Uniwersytecie Yale w New Haven w Connecticut. Zadebiutowała w 1968 roku zbiorem poetyckim Firstborn i wkrótce została okrzyknięta jednym z najwybitniejszych poetów amerykańskiej literatury współczesnej. Wyróżniono ją kilkoma prestiżowymi nagrodami, między innymi Pulitzera (1993) i National Book Award (2014), podaje Komitet Noblowski.
Glück opublikowała dotychczas dwanaście zbiorów poezji i kilka zbiorów esejów o poezji. Jej twórczość cechuje dążenie do przejrzystości. Dzieciństwo i życie rodzinne, z rodzicami i rodzeństwem to główne tematy jej dorobku. W jej wierszach świadomość słucha tego, co pozostało z jej snów i złudzeń, i jest bardzo twarda w konfrontacji z wlasnymi iluzjami. W każdym razie, nawet gdyby Glück nigdy nie zaprzeczyła wagi autobiograficznego tła, nie należy jej uważać za poetkę osobistych wyznań. Glück poszukuje uniwersalności, czerpiąc inspirację z mitów i klasycznych motywów, które są obecne w większości jej prac. Głosy Dydony, Persefony i Eurydyki - porzuconych, ukaranych, zdradzonych - są maskami dla zmieniającej się jaźni, zarówno osobistej, jak i funkcjonującej powszechnie.
Poprzez takie zbiory, jak Triumph of Achilles (1985) i Ararat (1990), Glück zdobyła szerszą w USA i za granicą. W drugim z wymienionych dzieł łączą się trzy elementy, które później powracają w jej twórczości: temat życia rodzinnego; surowa inteligencja; wyrafinowane poczucie kompozycji. Glück pokazała w tych wierszach także, jak zastosować w poezji styl potoczny. Uderzający jest zwodniczo naturalny ton. Stykamy się tu z niemal całkowicie prostymi obrazami rodzinnych. Jest to szczere i bezkompromisowe, bez śladu poetyckiego zdobnictwa.
Glück inspiruje się w swojej twórczości , a także starożytnymi mitami i przypowieściami. W jej dziełach widać wpływ m. in. Léonie Adams i Stanley'a Kunitza, Roberta Lowella Rainera Marii Rilke, czy Emily Dickinson.
Na podstawie: