Literacki Nobel 2022 dla Annie Ernaux

Annie Ernaux urodziła się 1-go września 1940 w Lillebonne w robotniczej rodzinie. Dorastała w Yvetot w Normandii. Studiowała najpierw na Uniwersytecie w Rouen, a następnie w Bordeaux. Pracowała jako nauczyciel języka francuskiego oraz wykładowca w Centre National d'Enseignement par Correspondance.

Jej literacki debiut to autobiograficzna powieść z 1974 roku pt. Les Armoires vides. W 1984 roku zdobyła nagrodę Renaudot za kolejne ze swoich autobiograficznych dzieł, La Place.

W 2008 roku pisarka wydała Les Années, obszerną powieść, która ciągnie się od okresu powojennego do współczesności - książka została wielokrotnie nagrodzona. Trzy lata później opublikowała L'Autre Fille, list zaadresowany do zmarłej przed urodzeniem siostry, a także L'Atelier noir, zbiór notatek, planów i refleksji związanych z . Następnie ukazała się antologia zatytułowana Écrire la vie, która gromadzi pisma autobiograficzne i zawiera zdjęcia oraz fragmenty niepublikowanego wcześniej .

W 2016 roku ponownie opublikowała autobiograficzną historię Mémoire de fille, w której niemal sześćdziesiąt lat później wspomina rok swoich 18-tych urodzin, lato 1958 roku, kiedy to wchodziła pierwsze relacje seksualne.

Według Ernaux pisarstwo jest neutralne, „bez osądu, bez metafor, bez romantycznych porównań". Stara się ona o „obiektywny styl, który ani nie wartościuje, ani nie dewaluuje opowiadanych faktów", a w ten sposób „pozostaje w zgodzie z faktami historycznymi, dokumentuje".

Dla autorki „nie istnieje sam w sobie cel poezji czy literatury", a pisanie motywowane jest „pragnieniem zaburzania hierarchii literackiej i społecznej poprzez pisanie w identyczny sposób o przedmiotach uznawanych za niegodne literatury, na przykład supermarketach, czy pociągach RER, a także o innych, szlachetniejszych, jak mechanizmy , odczuwanie czasu itp., poprzez ich kojarzenie".