08-10-2018
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Książka „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” Marcina Wichy zdobyła nagrodę Nike 2018. Zdobyła także Nike Czytelników.
Marcin Wicha to przede wszystkim projektant okładek książek, czasopism, plakatów i znaków graficznych. Jego teksty ukazywały się między innymi w „Autoportrecie”, „Literaturze na Świecie” i „Tygodniku Powszechnym”. Przez kilka lat publikował cotygodniowe rysunkowe komentarze w „Tygodniku Powszechnym”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą” i „Charakterami”. Wydał kilka książek dla dzieci.
„Rzeczy, których nie wyrzuciłem” to zbiór esejów poświęconych matce autora i ich trudnej relacji. Punktem wyjścia jest czas, kiedy po jej śmierci Wicha musiał uporządkować jej mieszkanie, zdecydować, które z przedmiotów i książek po zmarłej zachować, a które wyrzucić. Narrator porządkuje książki i rzeczy pozostawione przez zmarłą matkę. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz – mocnej kobiety, która w peerelowskiej, a potem kapitalistycznej rzeczywistości umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek – nie poddawała się. Była trudna. Była odważna.
Wicha pisze o czułości, której na co dzień się wstydzimy. I robi to w taki sposób, że wstydzić się nie ma za co – podkreślał przewodniczący jury Marek Zaleski, wręczając tegoroczną nagrodę.
Nagroda Nike przyznawana jest corocznie w październiku za najlepszą książkę roku poprzedniego. Celem nagrody jest promocja literatury polskiej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na powieść.
Dotychczasowymi laureatami nagrody Nike były: „Widnokrąg” Wiesława Myśliwskiego (1997), „Piesek przydrożny” Czesława Miłosza (1998), „Chirurgiczna precyzja” Stanisława Barańczaka (1999), „Matka odchodzi” Tadeusza Różewicza (2000), „Pod Mocnym Aniołem” Jerzego Pilcha (2001), „W ogrodzie pamięci Joanny Olczak-Ronikier (2002), „Zachód słońca w Milanówku” Jarosława Marka Rymkiewicza (2003), „Gnój” Wojciecha Kuczoka (2004), „Jadąc do Babadag” Andrzeja Stasiuka (2005), „Paw królowej” Doroty Masłowskiej (2006), „Traktat o łuskaniu fasoli” (2007), "Bieguni" Olgi Tokarczuk (2008). "Piosenka o zależnościach i uzależnieniach" Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego (2009)"Nasza klasa. Historia w XIV lekcjach" Tadeusza Słobodzianka (2010), "Pióropusz" (2011), "Książka twarzy" Marka Bieńczyka (2012), "Ciemno, prawie noc" Joanny Bator (2013), "Zajeździmy kobyłę historii" Karola Modzelewskiego (2014) i "" Olgi Tokarczuk (2015), "Nakarmić kamień" Bronki Nowickiej (2016), "Żeby nie było śladów" (2017).