Naszyjnik z Madrytu - o miłościach, zdradach, seksie i jedzeniu

Czwartku, w którym Iga odkryła zdradę Konrada. I kolejnych czwartków, kiedy upewniała się, że wiarołomność męża nie jest psikusem jej wyobraźni, a przecież walczyła o rodzinę i borykała się z codziennymi problemami. Akcja zawiązuje się wokół śladu szminki na koszuli męża, a potem wielowątkowo biegnie to tu, to tam, nie tracąc na wartkości. Bohaterka przedziera się przez życie, śmieje się, płacze, wścieka i wspomina. Czasami twardo stąpa po ziemi, aby za chwilę popaść w paranoję. Ot, życie. W cały ten rozgardiasz wkracza przypadkowo poznany, szarmancki Szymon.

„Naszyjnik z Madrytu” doczekał się dotychczas jednej recenzji. Niepochlebnej. Jej autorka zarzuciła Dorocie Combrzyńskiej-Nogali, że nakreśla obraz upadku zdradzanej i poniżanej kobiety, która na dodatek miała trudne dzieciństwo. Istotnie, Iga miałaby marne szanse, aby znaleźć się wśród panteonu idoli wojujących feministek. Trudno się jednak zgodzić, że to powieść o upadku. To powieść o powstaniu i rewolucji. Życiowej rewolucji, która dokonuje niezłych zniszczeń, ale na zgliszczach tego, co było niepostrzeżenie buduje nowe, lepsze, ładniejsze. A wszystko to okraszone jest dużą dozą humoru i zapachem kulinariów.

Wartkie dialogi i urywane krótkie zdania sprawiają, że książkę czyta się z przyjemnością. Galeria przewijających się postaci jest barwna, nieszablonowa, dobrze nakreślona i niepozbawiona wad, co sprawia, że bohaterowie są ludźmi z krwi i kości.

Warto dodać, że nie jest to „grzeczna” książka. Język często jest dosadny, Iga klnie na czym świat stoi, a autorka nie ucieka od spraw seksu. Sceny łóżkowe przesycone są erotyzmem, z czego wniosek, że dziecięcy bohaterowie zostali poczęci na drodze fizycznych uniesień, a nie, jak to się dość powszechnie zdarza w literaturze, niepokalanych poczęć.

Wszystkim, którzy zarzucają tej pozycji banalność należy przypomnieć, że autorka nie pretendowała do literackiej Nagrody Nobla. Napisała zabawną, lekką powieść, która w niczym nie ustępuje bestsellerom Katarzyny Grocholi.