Filmoteka Narodowa żegna Krzysztofa Kolbergera

Przegląd potrwa w dniach 4-19 lutego.

• 4. II; g. 20.00 DWA KSIĘŻYCE r. Andrzej Barański, Polska 1993 139’
• 5. II; g. 17.45 KONTRAKT r. Krzysztof Zanussi, Polska 1980 113’
• 7. II; g. 18.15 KRONIKI DOMOWE r. Leszek Wosiewicz, Polska 1997 91’
• 11. II; g. 18.15 DZIEWCZĘTA Z NOWOLIPEK r. Barbara Sass, Polska 1985 90’
• 15. II; g. 18.00 KORNBLUMENBLAU r. Leszek Wosiewicz, Polska 1988 93’
• 19. II; g. 18.00 RAJSKA JABŁOŃ r. Barbara Sass, Polska 1985 106’

, po 20 latach zmagania się ze śmiertelną chorobą. Jego głos znali wszyscy – zasłynął w czasach stanu wojennego swoimi recytacjami wygłaszanymi w kościołach. Również on po śmierci Jana Pawła II czytał Testament Papieża – Polaka.

Urodził się w Gdańsku 13 sierpnia 1950 roku. W 1972 roku ukończył warszawską PWST. W tym samym roku zadebiutował w Teatrze Śląskim w Katowicach. Już w 1974 roku otrzymał pierwsze znaczące wyróżnienie – Nagrodę Rektora PWST w Warszawie, przyznawaną absolwentom za twórcze osiągnięcia w pierwszych dwóch latach pracy w teatrze. W latach 1973-82 i 1999-2004 Krzysztof Kolberger był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie. Występował też w stołecznym Teatrze Współczesnym i Teatrze Ateneum.

W 1974 roku po raz pierwszy wystąpił przed kamerami w serialu Ile jest życia. W kinie zadebiutował w 1975 roku rolą w Mazepie. Zagrał w 24 serialach i 69 filmach, między innymi: "Kontrakt" (1980), za rolę w którym na festiwalu Młodzi i Film w 1981 r. otrzymał Nagrodę Aktorską, "Jeśli się odnajdziemy" (1982), "Dziewczęta z Nowolipek" i "Rajska jabłoń" (obydwa z 1985), "Kornblumenblau" (1988), "Dwa księżyce" (1993), "Kroniki domowe" (1997) – za udział w którym otrzymał nominację w kategorii najlepsza rola męska do Polskiej Nagrody Filmowej – Orzeł, "Pan Tadeusz" (1999). Ostatni film, w którym zagrał Krzysztof Kolberger to "Popiełuszko. Wolność jest w nas", zrealizowany w 2009 roku. W 1998 roku podczas II Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach aktor odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd. W 2006 roku został Mistrzem Mowy Polskiej, w 2007 r. otrzymał Specjalnego „SuperWiktora”.

Krzysztof Kolberger cieszył się wielką popularnością i szacunkiem Polaków, co zawdzięczał zarówno talentowi aktorskiemu, jak i swojej nienagannej postawie moralnej i etycznej w życiu codziennym. Mimo cierpień związanych z chorobą wielki aktor do końca nie rezygnował z występów. Jak wspominali jego przyjaciele, aktorstwo dodawało mu sił, motywowało do walki z chorobą, którą prowadził tak długo. Wraz ze śmiercią Krzysztofa Kolbergera kultura polska poniosła niepowetowaną stratę.

Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej, Biblioteka Narodowa, Warszawa, al. Niepodległości 213, wejście A