Dokumentalny portret Janusza Bieleckiego

Film "Janusz Bielecki. Sekrety", to dokumentalny portret Janusza Bieleckiego, biznesmena, kompozytora i mecenasa sztuki. Poznajemy niezwykłe historie z jego dzieciństwa oraz ścieżkę wielkiej kariery. Jaki jest zawodowo? Jaki jest prywatnie? Z rozmów z bohaterem, jego bliskimi oraz osobami ze świata muzyki wyłania się niezwykle ciepła i skromna osoba. Muzyka i obraz – podobnie jak u Bieleckiego – są w tym najważniejsze.

Na scenie muzycznej Janusz Bielecki zadebiutował, jako kompozytor i wykonawca albumem "Rozterka" ze zbiorem nastrojowych utworów fortepianowych. Wkrótce potem powstały pełne emocjonalnej muzyki albumy "Żądze" na orkiestrę kameralną oraz "Żądze" na orkiestrę symfoniczną, kompozycja "Lustra" łącząca muzykę klasyczną z jazzem, suita ”Sekrety” na fortepian i orkiestrę symfoniczną, gdzie w poszczególnych częściach odnajdujemy losy człowieka od jego narodzin aż do zmierzchu jego istnienia, "Zegary" – utwór na fortepian i orkiestrę symfoniczną będący zapisem refleksji nad upływającym czasem.

W 2012 roku Janusz Bielecki skomponował wirtuozowskie utwory: "Kolory lata" na flet solo, fortepian i orkiestrę oraz "Concertino" na flet lub klarnet solo, orkiestrę smyczkową, fortepian i instrumenty perkusyjne. W kwietniu 2013 roku w Operze w Szanghaju odbyła się światowa premiera utworu "Melancholia" na skrzypce i orkiestrę. Najnowsze kompozycje Janusza Bieleckiego to: czteroczęściowa, utrzymana w konwencji muzyki filmowej "Symfonia Zmysłów" na duży skład symfoniczny, utrzymane w lekkim i żartobliwym stylu "Miniatury taneczne", klasycyzujący "Koncert na dwa flety i orkiestrę smyczkową", nawiązująca do spuścizny chorałowej "Sonata Libera" na flet i organy oraz "Passacaglia”, kompozycja odwołująca się do klasyki tego gatunku obecnej w twórczości J. S. Bacha i G. F. Handla.

W kompozycjach Janusza Bieleckiego odnaleźć można inspiracje dziełami F. Chopina, R. Schumanna czy B. Bartóka. Jego utwory są współczesnym zapisem bogactwa ludzkich emocji. Jest w nich niezwykła kompozytorska wrażliwość na wielobarwny świat uczuć, co łączy je z ideami romantyzmu.