Stanisław Różewicz nie żyje

Debiutował w roku 1953 filmem "Trudna miłość", opartym na powieści Romana Bratnego. Był twórcą i przez kilkanaście lat kierownikiem Zespołu Filmowego "Tor".

W jego dorobku reżyserskim znalazły się filmy "Wolne miasto", "Miejsce na ziemi", "Świadectwo urodzenia", "Głos z tamtego świata", "Piekło i niebo", "Westerplatte", "Samotność we dwoje", "Drzwi w murze", "Pasja", "Ryś", "Pensja pani Latter" i "Kobieta w kapeluszu". Ostatni film fabularny pod tytułem "Nocny gość" powstał w 1989 roku.

Brat dramaturga i poety Tadeusza Różewicza nie stronił również od sceny. Jako reżyser teatralny zadebiutował w 1975 roku dramatem "Biedermann i podpalacze" Maxa Frischa, w gdańskim Teatrze Wybrzeże. Od 1981 roku współpracował z Teatrem TV.

Ostatnie lata życia poświęcił pracy dokumentalisty. W 1994 roku Różewicz nakręcił film "Nasz starszy brat" o Januszu Różewiczu, poecie i konspiratorze, który został zamordowany przez Niemców w 1944 roku. Artysta zrealizował również dokumenty autobiograficzne "Żywe obrazy" (1995) i "Kinema" (1999). Ostatni dokument, również autobiograficzny "Gdzie zabawki z tamtych lat", nakręcił w ubiegłym roku.

Był laureatem wielu prestiżowych wyróżnień, w tym Nagrody Ministra Kultury i Sztuki, gdyńskich Złotych Lwów i Srebrnego Medalu na MFF w Moskwie za "Kobietę w kapeluszu", czy Srebrną Muszlę w San Sebastian za "Drzwi w murze".