Joanna Bator laureatką Nike 2013

Zwyciężczyni rywalizowała z : powieści komiksu, opowiadań, dziennika, wspomnień, reportażu, esejów, a także tomu poetyckiego.

- Jestem zaszczycona i szczęśliwa. Od dzisiaj Nike będzie mi się kojarzyła głównie z tą nagrodą, a nie butami do biegania - powiedziała Joanna Bator odebrawszy nagrodę.

- Pisanie to mokra robota, leje się krew, pot, łzy. Bywa ciemno, prawie noc. To też samotna robota - kontynuowała swoją przemowę Bator. Dodała jednak: - Nie dalibyśmy sobie rady bez ludzi. Chciałam więc wykorzystać tę piękną chwilę, prawie glamour, by podziękować. Dziękuje mojej wydawczyni Beacie Stasińskiej. Drugą osobą, której dziękuję, jest mój towarzysz życia, którego tutaj nie ma, bo jest w drodze do Wrocławia, gdzie kształci kolejne pokolenia kulturoznawców. Życie z pisarką nie jest łatwe i nie mogę obiecać, że będzie łatwiejsze. Przeciwnie, każda kolejna książka ciągnie mnie w większą ciemność, jest większym wyzwaniem artystycznym, egzystencjalnym. Dlatego dziękuję ci, towarzyszu życia, za towarzyszenie, za bycie pierwszym czytelnikiem, za bycie moją liną do skoku na bungee. Dziękuję, teraz pora na szampana!

Powieść „Ciemno, prawie noc", to kolejna książka w dorobku autorki. Joanna Bator zaczęła od pracy naukowej, w 2001 roku wydała doktorat na temat wpływu postmodernizmu i psychoanalizy na feminizm. Potem powstały powieści: „Kobieta" (2001), „Japoński wachlarz" (2004), „Piaskowa Góra" (2009, nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia), „Chmurdalia" (2010, nominowana do nagrody literackiej Nike), „Japoński wachlarz. Powroty" (2011).
W ubiegłym roku , którego wyróżniono za zbiór esejów „Książka twarzy".