Laureaci 7. edycji Nagrody Literackiej m.st. Warszawy

W kategorii „Literatura piękna – proza” wyróżniony medalem i nagrodą pieniężną w wysokości 20 tys. zł został pan Ignacy Karpowicz za książkę „Ości” (Wydawnictwo Literackie).

W kategorii „Literatura piękna – poezja” wyróżniony medalem i nagrodą pieniężną w wysokości 20 tys. zł został pan Tadeusz Dąbrowski za tomik „Pomiędzy” (wyd. a5).

W kategorii „Literatura dziecięca - tekst i ilustracje” wyróżnieni medalami i nagrodami pieniężnymi zostali: pan Przemysław Wechterowicz (nagroda w wysokości 20 tys. zł za tekst) oraz pani Emilia Dziubak (nagroda w wysokości 20 tys. zł za ilustracje) za książkę „Proszę mnie przytulić” (wyd. Agencja Edytorska Ezop).

W kategorii „Edycja warszawska” wyróżniony medalem i nagrodą pieniężną w wysokości 20 tys. zł został pani Joanna Rolińska za książkę „Rozmowy o dzieciństwie” (wyd. Burda Książki - dawne G+J Książki).

Literacka m.st Warszawy jest kontynuacją chwalebnej tradycji wyróżnienia o tej samej nazwie, przyznawanego w latach 1926-38. Pierwszym jego laureatem był najstarszy syn Adama Mickiewicza - Władysław, ostatnim zaś (przed II Wojną Światową) Leopold Staff (1938). Nagrodą tą wyróżniono również twórców tak wybitnych jak Wacław Berent (1929), Tadeusz Boy-Żeleński (1933), Pola Gojawiczyńska (1935), Maria Kuncewiczowa (1937). W okresie powojennym istniały w Warszawie nagrody o podobnym charakterze, nie było jednak konsekwencji ani w nazwie, ani w zasadach ich przyznawania. Spośrod nazwisk laureatów nagród powojennych warto przypomnieć m.in. Mirona Białoszewskiego, Kazimierza Brandysa, Ernesta Brylla, Juliusza Wiktora Gomulickiego, Hannę Januszewską czy Jerzego Waldorffa