Cichy chaos (Caos calmo)

Włoski reżyser i aktor sportretował Pietro Paladiniego, medialnego potentata, którego żona nagle umiera, pozostawiając go z małą córką. Z dnia na dzień mężczyzna podejmuje decyzję, iż nie praca, a właśnie mała dziewczynka będzie najważniejsza. Odprowadza ją do szkoły, a następnie czeka na nią w parku obok, aż skończą się jej lekcje. W międzyczasie bacznie obserwuje życie dzielnicy, spotyka się ze znajomymi, którzy wzruszeni jego postępowaniem odwiedzają go przed szkołą.

Wydawać by się mogło, że nagłe owdowienie może być tematem jedynie na rozdzierający melodramat. Tymczasem Moretti i Grimaldi przełamują ból śmiechem. Główny bohater w swym postępowaniu jest częściej komiczny niż wart żalu. Wycisza się. Porządkuje swe życie między innymi przez formułowanie list linii lotniczych z usług których korzystał, wszystkich byłych miejsc zamieszkania czy w końcu rzeczy jakich nie wiedział o swej żonie. Pietro przeglądając przedmioty należące do zmarłej natrafia na komputer, a w nim podejrzane e-maile od autora poczytnych bajek dla dzieci. Postanawia jednak nie drążyć tematu i pochować żonę nawet z domniemanym kochankiem. Właściwie niewiele wiemy o stosunku Pitero do żony, czy ją kochał, czy był z nią szczęśliwy. Nie to jest ważne, a jego staranie odzyskania równowagi. A ta musi wrócić, gdyż nic w przyrodzie nie ginie. Świadczą o tym pierwsze sceny filmu. Pietro ratuje w nich życie topiącej się bogatej kobiety. W tym samym czasie, nieopodal jego żona nagle umiera. Ostatecznie zatem szale losu pozostają w równowadze.

"Cichy chaos" to pełen skupienia, niezwykle ciepły i pozytywny film o kwestiach najważniejszych, ostatecznych. Jest w nim wiele wiary w człowieka, iż jest w stanie opamiętać się, skupić na naprawdę istotnych rzeczach. Dzięki nadziei jaką niesie film Grimaldiego ogląda się go z przyjemnością.

reżyseria Antonio Luigi Grimaldi
scenariusz Nanni Moretti , Laura Paolucci
zdjęcia Alessandro Pesci
czas trwania: 105
dystrybucja: Vivarto