Twarda sztuka - konflikt pokoleń w Krainie Ziemniaka

Rola babci, wydaje się stworzona dla Jane Fondy, która znów pokazuje dojrzały aktorski kunszt. Żelazne zasady i kij bejsbolowy, którym świetnie się posługuje, nadają jej swoistego charakteru i podkreślają charyzmę.

U jej boku szalona Rachel ma odnaleźć spokój, żyjąc według określonych wartości: Bóg, praca, a dopiero później reszta świata. To miała być recepta na ucieczkę od kłopotów, w które porywcza kalifornijka pakowała się bez przerwy.

Konfilkt między babcią a wnuczką jest pokazany w zabawny sposób, natomiast, sekrety, które w międzyczasie ujrzały światło dzienne, potwierdzają drugi człon gatunku filmu: dramat.
Okazuję się, że problemy dziewczynki w większości wynikają ze złych relacji z przyrodnim ojcem. Balansując między prawdą a fałszem, Rachel przyznaje się, że była molestowana w młodości.
Otwarcie zaczyna mówić się o wielu problemach: brak miłości matczynej, okazywanie uczuć, w przypadku Rachel - brak dzieciństwa i zaburzenie wartości.

Po przejściu tej ciernistej drogi, po walce z kłamstwem, które miało uszczęśliwić i z prawdą, która zraniła, w kobietach następuje przemiana.Ocieplają się stosunki między babcią, matką i wnuczką, wzmacniają się więzi rodzinne. Historia, wywołuje współczucie u widza, a sposób w jaki została przedstawiona, zaangażowanie, wręcz chęć pomocy. Film wyreżyserowany przez Garry'ego Marshalla wyróżnia się świetna grą głównych postaci i to jest jego duża zaleta, dla której warto wybrać się do kina.

W tym komediodramacie, nie znajdziemy głupich dowcipów, większość momentów, wywołujących śmiech u widza nie razi w oczy swoją krzykliwością czy głupotą. Z sekundy na sekundę ze śmiechu można przejśc do łez i odwrotnie. Jeżeli ktoś nie lubi słodkości, jakie zazwyczaj serwuje nam Holywood w swoich komediach i woli na świat patrzeć trzeźwo, a nie zza różowych okularów, to film jest dla niego.

Znajdziemy tam co prawda ironię i sarkazm, bo na nich najczęściej bazują sytuacje komediowe. Bawi również naiwność młodego mormona i infantylność w zachowaniu miejscowych dziewcząt. Także jest się z czego pośmiać. W końcu omawiana "Twarda Sztuka" jest po części komedią. Dialogi miedzy babcią a wnuczką są czasami szokujące. Nie braknie w nich mocnych słów, w tym nieparlamentarnych. Fani Jane Fondy nie wyjdą z kina zawiedzeni, zaś nawet ci którzy nie przepadają za Lindsay Lohan będą zaskoczeni jej bardzo dobrą grą i zwiewnymi, lekkimi sukienkami, tworzącymi image różniący się od tego znanego z plotkarskich magazynów.

Twarda sztuka (Georgia Rule) weszła na ekrany polskich kin 31 lipca 2007 roku